Pewnie część z Was słyszała, że Hollow Knight powstał dzięki zbiórce na Kickstarterze. Inny zbiór czytających ma świadomość, iż napędzającym całość silnikiem jest Unity. Porównajcie dla przykładu również uznaną metroidvanię, Bloodsteins na Unreal Engine 4. Pierwsza duża gra, małego, niezależnego zespołu. I to jaka gra. Pretendent do najlepszego tytułu w swoim gatunku. Kawał kodu, który do tegoż przyciągnął masę nowicjuszy. Przystępna, spójna, przemyślana, klimatyczna. W kolejnych czterech darmowych DLC (kolejny dowód miłości do gier i szacunku do graczy) zbalansowano rozgrywkę, dodano - jak nazwa wskazuje - dużo zawartości oraz wyzwania dla najtwardszych: platformowe i w postaci walk z bossami.

Gameplay jest niesamowicie satysfakcjonujący. Skakanie, machanie "igłą", nawet backtracking nie przeszkadza. Czuć postęp wraz z odkrywaniem kolejnych przedmiotów, zdobywaniem umiejętności poruszania się, walki i pasywnych. Mamy do zdobycia 45 talizmanów i przez wybór aktywnych dostosowujemy bonusy do stylu gry i sytuacji. Zwykle żongluje się nimi przed walką na arenie albo eksploracją.

Grafika kreskówkowa, ale mroczna z uwagi na świat przedstawiony pięknie się komponuje z taką samą fabułą oraz świetnie skomponowanymi motywami muzycznymi.

Historia jest niejednoznaczna. W świecie, którego jeszcze w mediach nie widziałem. Jest parę zakończeń. Tu też widać zaczerpnięcie idei z Solsów, choć ekspozycja jest większa. Wiedzę o świecie zdobywamy nie tylko poprzez dialogi, lecz również ze strzępków informacji (opisy, przebłyski z przeszłości). Przebija się humor. Mroczna otoczka dzięki owadzim bohaterom nie jest przygnębiająca.

Wisienka na torcie. Masa sekretów. Grę można skończyć w 30h. Wyciśnięcie z niej ostatnich soków zajmie 50 plus.

Gra nie jest wcale aż tak trudna, jak można byłoby wnioskować po licznych komentarzach. Wiele z najtrudniejszych elementów można sobie darować. Przejście dostosowujemy pod siebie. Natomiast trzon fabularny można przejść bezboleśnie. Można trochę przykoksić kupując przedmioty ze sklepów i na szczęście zdobywanie waluty, muszelek, nie daje poczucia niepotrzebnego grindu. W większej części gry same wpadają przy okazji eksploracji.

Tak jak Ori jest idealnym kandydatem na pierwszą styczność z metroidvaniami (znacznie krótsza, jednak łatwiejsza), tak HK jest szczytowym osiągnięciem.

Mógłbym napisać jeszcze o moich pomysłach na poprawę rozgrywki albo o jakiś minusach, jednak mamy do czynienia z tak kompletnym projektem, tak dopracowanym, że nawet nie byłyby to skazy na przysłowiowym brylancie.

9/10.
Polecam przynajmniej spróbować. Jest wielka szansa, że któryś z elementów tej misternie złożonej układanki was zachwyci. Widać, że twórcy włożyli weń wiele serca i niewymuszonej pasji.