Gunnar Fischer

Ten szwedzki operator urodził się w 1910 roku w mieście Ljungby. W roku 1935 rozpoczął pracę w Svensk Filmindustri jako asystent J.J. Jaenzona. Zadebiutował jako operator w filmie "To jest moja muzyka" (1942). Następnie rozpoczął współpracę z Ingmarem Bergmanem; jest to najświetniejszy okres jego twórczości. Ponadto owa współpraca przyniosła Fischerowi sławę na arenie międzynarodowej. Do swoistych majstersztyków operatorskich należą: "Letni sen" (1951), "Wakacje z Moniką" (1952), "Uśmiech nocy" (1955), "Siódma pieczęć" (1957), "Tam gdzie rosną poziomki" (1957), "Twarz" (1958). Fischer perfekcyjnie wyczuwał "rytm" czarno-białej fotografii i barokową kompozycję plastyczną oraz potrafił doskonale oddać stan psychiczny bohaterów. W latach 60. operator rozstał się z Bergmanem. Pracował potem m.in. z A. Sucksdorffem ("Chłopiec na drzewie"). W latach 70. zaś głównie przy produkcjach telewizyjnych. Ponadto zajmował się reżyserią filmów krótkometrażowych z własnymi zdjęciami (np. "Panna Josabeth" czy "Diabelski instrument"). Wykonywał też ilustracje do książek dla dzieci.